20230319_074326

Fiesta de san José

Día 19 de marzo del 2023

Día del Seminario

.El Patriarca San José vivió en la cercanía de Jesús y María y, por eso, es intercesor poderoso y amigo a quien podemos acudir eficazmente para encontrar consuelo y esperanza. En el silencio de Nazaret creció en el amor de Dios y se dejó llenar de la gracia de Aquel cuya custodia el Padre le confió.

Modelo de Esposo y padre, acogió siempre en su corazón la voluntad de Dios con espíritu diligente. Por ello confiadamente lo invocamos y devotamente nos encomendamos a su poderosa intercesión.

Oración del papa Francisco

Salve, custodio del Redentor
y esposo de la Virgen María.
A ti Dios confió a su Hijo,
en ti María depositó su confianza,
contigo Cristo se forjó como hombre.

Oh, bienaventurado José,
muéstrate padre también a nosotros
y guíanos en el camino de la vida.
Concédenos gracia, misericordia y valentía,
y defiéndenos de todo mal. Amén.

Jesús, José y María: Os doy el corazón y el alma mía; asistidme en mi última agonía; con vos descanse en paz el alma mía…

Image-7

La Fiesta Litúrgica de san José

NOTA DE LOS OBISPOS DE LA PROVINCIA ECLESIÁSTICA DE SANTIAGO ANTE LA SOLEMNIDAD DE SAN JOSÉ

La persona y la vida de San José tienen en la historia de nuestra salvación una importancia que ha sido reconocida siempre por la Santa Iglesia, la cual en sus leyes canónicas y en su disciplina litúrgica propone su fiesta como día de precepto (cf. canon 1246). 

Tradicionalmente el pueblo cristiano ha secundado esta norma dando un significativo realce familiar y social a la fiesta del 19 de marzo. En este año 2023, el día 19 de marzo, Solemnidad de San José, esposo de la Virgen María y fiesta de precepto en España, coincide con el IV domingo de Cuaresma. 

Sin embargo, ese día prevalecen litúrgicamente las celebraciones del domingo de Cuaresma. En consecuencia, con el deseo de señalar el tratamiento debido que dicha fiesta debe tener por parte de la comunidad católica, y teniendo en cuenta la importancia que San José tiene en la vida de la Iglesia y en la tradición cristiana de nuestros pueblos, los Obispos de la Provincia Eclesiástica de Santiago, para conocimiento de los fieles, disponemos: 

1. Trasladar al lunes 20 de marzo, la Festividad litúrgica de San José. Sin embargo, el traslado de la Solemnidad no implica el traslado del precepto. Por lo tanto, el 20 de marzo, lunes, no es día de precepto. El fiel cristiano que participe en la Eucaristía dominical cumplirá el precepto de San José. 

2. Siguiendo el calendario litúrgico, la Solemnidad de San José se celebrará únicamente a lo largo del día 20 de marzo.

 3. Por razones pastorales, la oración y la colecta para el Seminario Diocesano se trasladan a la tarde del sábado, día 18, y al domingo, día 19 de marzo.

Santiago de Compostela, 11 de marzo de 2023.

+ Julián, Arzobispo de Santiago.

+ Luis, Obispo de Tui-Vigo.

+ Alfonso, Obispo de Lugo.

+ José Leonardo, Obispo de Ourense.

+Fernando, Obispo de Mondoñedo-Ferrol.

+ Francisco José, Obispo Auxiliar de Santiago.

20180317_110811

Día del Seminario

Día del Seminario

«Levántate y ponte en camino»

19 y 20 de marzo de 2023

En la reflexión teológica que se incluye entre los materiales del día del Seminario de este año, se explica que el lema de esta jornada, «Levántate y ponte en camino»recoge una de las expresiones más repetidas en la Sagrada Escritura«Levántate». Junto con las palabras de Jesús, «Yo soy el camino».

La expresión «Levántate», matiza este texto, refleja que la historia de la salvación es «una permanente insistencia por parte de Dios en levantar al hombre que, una y otra vez, cae y se aparta del proyecto de vida que Dios le ofrece». Por eso, «la caída no es definitivaLo definitivo es la gracia que regenera y salvaes la presencia del Señor que levanta, que pone en pie, que nos anima a reemprender el camino con nuevos bríos, con nuevas fuerzas».

En esta reflexión, se invita a recorrer el ministerio público de Jesús con atención para descubrir que «el Señor se inclina ante aquel que está postrado para decirle una palabra de vida y ponerlo en pie, para restituirle en la dignidad que había perdido». Él «nos perdona, nos cura, nos levanta para que tomemos conciencia de quiénes somos en realidad» pues «conocer al Señor es el camino más corto y más rápido para conocernos a nosotros mismos, no solo con lo que dan de sí nuestras fuerzas, sino desde la luz que nace del encuentro con el Señor».

Estamos llamados a recorrer un camino

Pero, además, «estamos llamados a recorrer un camino, a llevar adelante la peregrinación de la fe, a correr en la carrera» sabiendo que caminamos porque hemos conocido a Jesús, que nos ha dicho: «Yo soy el camino».

La Sagrada Escritura y la historia de la Iglesia, señala, están repletas de testimonios de hombres y mujeres que «tomándose en serio la llamada del Señor han abandonado la comodidad de una vida quizá más segura, y se han lanzado por los caminos del mundo dejándose guiar por el Señor». Entre ellos, se proponen dos modelos de creyentes «que se pusieron en camino y cuyas vidas iluminan las nuestras: san Pablo y san Ignacio de Loyola».

El texto concluye agradeciendo que Dios Padre, en su Hijo, «nos ha llamado a vivir siempre con el corazón levantado» y que «nos ha dado a cada uno una vocación preciosa en su Iglesia que «tendrá como horizonte el servicio».

Dios sigue llamando, nuestros seminarios están llenos de historias de vida donde es fácil reconocer la huella de Dios, su voz resuena: «Levántate y ponte en camino».

burst

Festividad de San Rosendo

 Día 1 de marzo de 2023

san Rosendo nace e vive no século X 

 ·       Rosendo, de nobre berce: No século X galego brilla con luz propia a figura sin­gular de san Rosendo. Nado no 907, probablemente como fillo segun­do do conde Gutierre Menéndez e da súa dona Ilduara Eriz, que formaban parte da máis rancia nobreza do país, emparenta­dos cos reis de León (Ilduara era prima de Afonso III e Gu­tierre foi cuñado de Ordoño II). Membro  de un poderoso liñaxe, Rosendo parece dende o seu nacemento destinado ós máis altos destinos.

 ·       Bispo de Mondoñedo: Entregado á vida relixiosa, inicia a súa fulgurante carreira como bispo de Mondoñedo, co título tradicional de Dumio, inme­diatamente despois da morte de seu mentor e mestre o bispo Sabarico de Mondoñedo ocorrida no 925, non contando aínda ca idade mínima requirida polos canons para a consa­gración episcopal.

 ·       Benfeitor e fundador de mosteiros: Dotado de un profundo sentido de responsabilidade, e probablemente dun espírito ascético que o pon en contacto inmediato cos movementos monásticos daqueles tempos, participa nas fundacións e dotacións de mosteiros (por caso foi tamén abade en San Salvador de Portomarín, denantes de ser elixido bispo) ata que decide fundar un mosteiro propio en Ce­lanova, establecido nas terras doadas polos seu irmán Froila no 936, que dota ricamente el mesmo, e tódolos membros da súa familia, en especial a súa nai Ilduara no 938; pola súa parte, outros magnates e entre eles o rei Ramiro II, como logo Ordoño III, Sancho o Craso e Ramiro III, contribuíron cas súas doazóns variadas e xenerosas a engrandecer o patrimonio da nova casa.

 ·       Novos camiños para o monacato: Máis alá de toda esta acumulación de bens que procurou para asegurar a estabilidade de Celanova, coidou Rosendo con singular atención e es­mero os inicios e a marcha do recen fundado mosteiro, que orienta por novas sendas dentro das tradicións monacais he­rdadas de tempos visigóticos, ata que no ano 942 veo firmemente asentado tanto en construccións, coma en monxes e no mesmo espírito ascético. Non podemos esquecer que as novidades ven dictadas polos tempos, pero precisan da seguridade do pasado para ser esperanza do futuro.

 ·       Responsable do goberno de Galicia: No ano 948 parece ter renunciado ás súas funcións pastorais na sé episcopal de Mondoñedo, aínda que mantivo ata a fin dos seus días o seu título de bispo de Dumio. En íntimo contacto cos rei de León, parece ser que foi encargado en diversas ocasiones do go­berno de extensas e diferentes rexións de Galicia; singularmente con Ramiro III exerce a súa autoridade moral e eclesiástica na corte rexia, coa que colabora asiduamente.

 ·       Bispo – administrador de Iria: Parece ser que por pouco tempo Rosendo foi bispo administrador de Iria. En circunstancias difíciles faise cargo da administración desta diocese de Iria, da que se  encarga por pouco máis de un ano (965 – 966). De facer caso a algunhas lendas tería contribuído a expulsar ós normandos de Galicia e participa­do nas campañas contra os musulmáns en Portugal.

 ·       Incorpórase ó mosteiro de Celanova, onde morre: Pero pronto renuncia a todos estes traballos e reclúese definitivamente en Cela­nova, onde xa vivira anteriormente baixo a autoridade do abade Franquila. Na súa morte os monxes designárono a el abade do mosteiro. No ano 977, achacoso e enfermo, toma disposición sobre o futuro. E morre no atardecer do primeiro de marzo de aquel mesmo ano.

  Canonizado polo cardeal legado Xacinto: A acta da canonización de san Rosendo data do 9 de outubro do 1172, realizada polo cardeal Xacinto Bobo, legado pontificio e, máis tarde, confirmada por el mesmo, xa convertido en Papa, Calixto III, con data 9 de outubro do 1195[3]. É elevado ós altares nunha especie de canonización episcopal, gozando dende ese momento dun culto devoto e popular

miercoles-ceniza-768x432-1

 APERTURA DEL TIEMPO LITÚRGICO DE LA CUARESMA

MÍERCOLES DE CENIZA

DÍA 22 DE FEBRERO DEL 2023

INTRODUCCIÓN

«Ahora es el tiempo favorable, ahora es el tiempo de la salvación”. La cuaresma es ese tiempo propicio. Todo nos ayuda: la Liturgia, la Palabra de Dios, el ambiente de la Iglesia, las charlas, las oraciones, retiros, viacrucis y otras actividades.

De pende de nosotros aprovecharlo o no. No olvidemos que es un tiempo de preparación para la Pascua. Es como repetir el catecumenado para que en la noche de Pascua vivamos la renovación de las promesas bautismales con todo su sentido.

cartel_campana_2023

Campaña de Manos Unidas

Día 12 de febrero

«Frenar la desigualdad está en tus manos» es el lema de la Campaña 2023 de Manos Unidas.

Desde Manos Unidas, queremos dar un giro a esta idea para desterrarla de nuestra mente y dejar la solución en manos de cada uno de nosotros. Porque cuando hablamos de ayudar todos usamos un elemento común, las manos, un elemento muy poderoso y con mucha fuerza, tanto física como metafóricamente, que es símbolo principal y esencia de nuestra organización.

Por eso, la imagen elegida para acompañarnos en 2023 muestra unas manos en blanco y negro: fuertes, que transmiten ternura y nos invitan, al mismo tiempo, a tender las nuestras a nuestros hermanos más vulnerables y descartados.

Queremos que la sociedad una sus manos a las nuestras para terminar con la desigualdad y el hambre

Y es que, para hacer frente a la desigualdad, todas las manos suman, todas cuentan y todas son necesarias y pueden ayudar a acabar con esta lacra.

Con el lema y la imagen de esta Campaña («Frenar la desigualdad está en tus manos»), queremos hacer un llamamiento a la sociedad para luchar por la dignidad y promover un mundo donde todos valgamos lo mismo y nadie se quede atrás.

Porque el combate contra la desigualdad solo es posible desde la convicción de que el futuro de las desigualdades no es cosa de otros, sino que depende de cada uno de nosotros, y está en nuestras manos.

Image-6-1

Vigilia por la Unidad de los Cristianos

Día 21 de enero del 2023

¿QUÉ ES EL ECUMENISMO 

Te invitamos a leer el texto Jn 17, 20-21. 

Por eso se decidió fijar una fecha para unirnos todos los cristianos en oración

Los cristianos deseamos vivir unidos como una sola familia: la Iglesia de Cristo. Y no nos quedamos de brazos cruzados: rezamos por la unidad, organizamos encuentros para conocernos mejor, dialogamos y queremos ser testigos del Amor de Cristo poniéndonos al servicio de todo el mundo. A todo esto lo llamamos ecumenismo. Jesús fundó una sola Iglesia, pero a lo largo de la historia, por distintas circunstancias, hubo falta de entendimiento entre los cristianos y se produjeron separaciones y distanciamientos. ¡A veces en nuestras familias también ocurren estas cosas! Pero el deseo de Jesús es otro: «Padre, que todos sean uno» (Jn 17, 21). ¡Todos los cristianos estamos llamados a caminar, orar y trabajar juntos por la Reconciliación!