Novena ao Santo Cristo de Ourense
Introducción á novena do Santo Cristo de Ourense
“Por tu pasión y muerte en cruz, bendito Cristo de Ourense, ampáranos en la vida y en la muerte”. Pidamos al Santo Cristo de Ourense por nuestras intenciones y por las intenciones de toda la Iglesia (breve silencio).
Oración:
Oh Dios, que quisiste que tu amantísimo Hijo sufriese por nosotros el suplicio de la Cruz para arrojar de nosotros la tiranía del enemigo, concédenos a tus siervos, conseguir la gracia de la Resurrección. Por Cristo Nuestro Señor. Amén
A novena ao Santo Cristo de Ourense celébrase, coma tódolos anos, do 25 de abril ao 3 de maio; con misas a tódalas horas desde as oito da mañá, coa novena e con confesións antes de cada misa. Ademais, o 3 de maio, festa do Santo Crsito, celébrase unha misa ás once da mañá por tódolos cofrades defuntos.
Para os devotos do Santo Cristo, que por moitas razóns non poden estar presentes na Catedral, ofrecémoslle a posibilidade de seguir a novena coa sintonía da Cadena SER, ás 13:00 do mediodía. Coa novena do Santo Cristo celebramos a apertura das grandes novenas da cidade: Santo Cristo, Fátima, María Auxiliadora, Santa Rita, San Bernabé, Corazón Eucarístico, Sagrado Corazón …
Os pobos máis próximos a cidade de Ourense, de Lugo, a Coruña, Pontevedra e norte de Portugal, están recuperando a tradición de visitar a capela do Santo Cristo nos días do súa novena. Hai moitos peregrinos a Compostela que aproveitan estas datas para visitar a Catedral, o Pórtico do Paraíso e, sobre todo, ao Santo Cristo na súa capela.
Cada ano que pasa a Catedral vaise embelecendo e mellorando pouco a pouco para facerse máis acolledora e, coa nova iluminación, mostrar o seu rico tesouro arquitectónico a todos os visitantes, turistas ou devotos do Santo Cristo. Son os mesmos ourensáns os que se sorprenden da beleza do templo catedraloicio, especialmente se xqa fai tempo que non lle facían unha visita.
«Non busquedes fóra, o que tendes dentro», dixeronlles uns turistas a un grupo de orensáns. E é certo; percorrer a capela do Santo Cristo, sentarse a contemplar, visitar o baldaquino do Crsito, da Nai Dolorosa e atoparse co Cristo do perdón, axuda a recuperar a paz, a tranquilidade interior, o mesmo equilibrio psicolóxico, para logo camiñar pola vida con optimismo e en comuñón cos irmáns.
Lembrámoslles a todos cofrades do Santo Crsitro que é o momento oportuno para renovar a cofradía e de animar a outros para que se animen a formar parte da gran familia dos devotos do Santo Cristo de Ourense.
]]>
Predica la Novena, a las 18.30, el M. I. Sr. D. Luis Javier González Seguín,
Maestro Capilla de la S. I. Catedral
]]>
En Ourense, o domingo de Pascua pola mañá, celébrase coa procesión de Santa María Nai ata as naves da catedral, onde ten lugar o encontro con Cristo Resucitado. Logo a misa de Pascua, harmonizada pola coral do Liceo de Ourense. Máis logo, retorno procesional de Santa María ao seu templo, acompañada polo Excmo. Consistorio, polo Excmo. Cabido catedralicio e polo pobo de Ourense que, con ritmos de gaita e aires de festa acompaña a súa Santa Patroa no día da Pascua de Resurrección do Señor.
Coma sempre, xa na Praza Maior, virán os agradecementos, os saúdos e as despedidas entre as autoridades civís e relixiosas, contando sempre ca liberdade de expresión para que cada quen interprete como boamente lle pareza.
Galería de Fotos:
]]>
]]>
]]>
Coa misa que se celebra nas horas vespertinas do xoves da Semana Santa, a Igrexa comeza o triduo pascual, e recorda a cea na que o Señor Xesús, na noite en que foi traizoado, tendo amado ata o extremo aos seus que estaban no mundo, ofreceu a Deus Pai o seu corpo e sangue baixo as especies de pan e de viño e déullelas aos apóstolos para que as sumiran, mandándolles que eles e os seus sucesores no sacerdocio tamén as ofreceran
Toda a atención do espírito debe centrarse nos misterios que son lembrados na misa, é dicir, a institución da Eucaristía, “tomade e comede todos del…; tomade e bebede todos del…”, a institución da Orde sacerdotal, “Facede isto en memoria de min” e o mandamento do amor, “amádevos uns aos outros como eu vos teño amado”; estes tres puntos débenselle recordar aos fieis nas monicións da celebración para que tan grandes misterios penetren máis profundamente na súa piedade e para que os vivan mais intensamente nos seus hábitos e na súa vida.
Coa celebración da misa na cena do Señor comezamos o sagrado triduo pascual da paixón, morte e resurrección. Coa misa da última cea a Igrexa quere facernos ver a unidade indisoluble da Eucaristía coa cruz, xa que a eucaristía é o sacramento do sacrificio redentor. Por iso a morte de Xesús no Calvario é fáisenos próxima e eficaz na celebración desta Eucaristía. Hoxe salientan o amor ea actitude de servicio de Cristo ao entregarse voluntariamente a súa paixón por nós, que se significa perfectamente no lavatorio dos pés. O acto máis importante da liturxia de hoxe é participar na Misa e acercarnos a comulgar.
A procesión ao monumento e a adoración ata a media noite prolongarán na oración contemplación o que se celebrou na santa misa. Na Catedral os oficios da Misa da Cena do Señor son ás 17.00 horas na Catedral.
Neste día é tradición é visitar os monumentos das distintas parroquias coa finalidade de participar nas distintas espiritualidades que afloran en cada un deles e descubrir a beleza artística das nosas xentes a hora de confeccionar cada ano un monumento distinto.
Galería de Fotos:
]]>
]]>
Hoxe, 19 de marzo, festa do patriarca san Xosé, a Igrexa en España celebra tamén o Día do Seminario, tendo en conta que a promoción das vocacións ao sacerdocio é «unha misión de todos»: das familias, das parroquias, das escolas, dos movementos, grupos e asociacións.
Hai algúns anos lamentabamos a falta de vocacións para a vida sacerdotal e consagrada. E tiñamos medo de que a cousa fora a peor: cada vez menos sacerdotes para atender as nosas comunidades parroquiais; ¿que será das nosas cidades e vilas no día de mañá?, preguntabámonos. Pero, con perspectiva eclesiástica, temos que dicir que eses sentimentos foron superados pola reacción de moitos leigos que tomaron conciencia da necesidade de participar activa e conscientemente no ministerio pastoral da Igrexa. Os sacerdotes son menos, pero con dedicación case exclusiva ao seu ministerio, prescindindo de ocupacións que non lles son propias, e que deben desenrolar os laicos cristiáns. De xeito que, aínda que temos poucos sacerdotes, contamos coa inestimable axuda de tantos segrares nos distintos campos do traballo pastoral.
Ourense ten un Seminario vivo; é dicir, con seminaristas. Non tantos coma noutros tempos, pero recibindo unha formación integral (espiritual, intelectual e pastoral), que lles permita ser pastores para os tempos que corren. Probablemente, aqueles de nós que nacemos xa fai algún tempo, temos opinións diferentes sobre o seminario e sobre os novos seminaristas. Pero tamén é certo que non caemos na conta de que a Igrexa evoluciona e camiña ao ritmo que lle marcan os tempos. Os responsables dos seminarios saben diso e esfórzanse por darlles a mellor formación aos novos pastores, que a Igrexa precisa para a tarefa evanxelizadora.
Para o traballo da promoción vocacional pensamos nas familias cristiás, nas comunidades parroquiais, nas escolas da Igrexa, nas concertadas e públicas, nos grupos, movementos e asociacións da Igrexa, como lugar apropiado para unha pastoral vocacional. Hai maneiras de pensar distintas sobre a tarefa da promoción vocacional; pero a verdade é que, como din os bispos españois, «a misión pertence a todos», especialmente aos sacerdotes. Parabéns a todos os que levan o nome do patriarca San Xosé e a todos os pais que descobren no varón Xusto ao modelo a imitar na súa vida familiar.
]]>