DSC01042

Catedral abierta para los que quieran rezar

«REZAR Y MANTENER LA ESPERANZA»

A tenor de la normativa diocesana que dice que «Los templos de nuestra Diócesis seguirán abiertos, donde sea posible y habitual, para que los fieles puedan rezar y mantener la esperanza, a no ser que las autoridades sanitarias lleguen a indicar lo contrario«…
La S. I. Catedral estará abierta todos los días de 7.30 a 11.30 y de 16.30 A 19.00 horas para acoger a las personas que quieran rezar, cumpliendo siempre con un número muy reducido de personas y con la separación que se nos exige entre ellas.
]]>

20181127_175750

Se suspenden las visitas turísticas a la Catedral

LA CATEDRAL DE OURENSE

SUSPENDE LAS VISITAS TURÍSTICAS

Dado el momento delicado por el que estamos pasando, la Catedral de Ourense cierra sus puertas al turismo.

Pasado este trance, volveremos a la normalidad. Disculpen las molestias.

LA CATEDRAL DE OURENSE

Y LAS CELEBRACIONES LITÚRGICAS

Celebraciones litúrgicas: Nota de los Obispos Gallegos:

Se dispensa a los fieles cristianos de las diócesis de la Provincia eclesiástica de Santiago de Compostela de la asistencia a la Eucaristía, los domingos y fiestas de precepto. Se puede seguir la santa Misa por radio o televisión, así como por internet. La comunión espiritual es una práctica tradicional de la Iglesia que hemos de recuperar en estas dolorosas circunstancias, y puede ser ocasión de santificación y de comunión eclesial. 

Se suspende las celebraciones comunitarias y públicas de la Santa Misa hasta ser superada la actual situación de emergencia. 

Los sacerdotes continuarán celebrando diariamente la Eucaristía, rezando por el Pueblo de Dios, siendo posible la asistencia de un pequeño grupo de fieles. Aunque no podamos reunirnos físicamente todos, seguimos siendo comunidad, parroquia, Iglesia de Dios.

]]>

IMG_7777

Tempo de Coresma

Mércores de Cinza

 “Despois do entroido ven a Coresma”. O comezo da Coresma caracterízase polo símbolo austero das cinzas, signo propio dos antigos ritos penitenciais dos pecadores convertidos. O xesto de cubrirse con cinzas ten o sentido de recoñecer a propia fraxilidade e mortalidade, que precisa ser redimida pola misericordia de Deus. Lonxe de ser un xesto puramente exterior, a Igrexa conservouno como un signo da actitude do corazón penitente que cada bautizado está chamado a asumir no itinerario da Coresma. É preciso que, cando participamos nesta celebración da imposición da cinza, comprendamos o significado interno que invita á conversión e ao esforzo da renovación pascual.
“Por riba ou por baixo, a coresma sempre cae en marzo”: neste tempo pídesenos aos fieis unha participación máis intensa e fecunda na Liturxia Coresmal e nas celebracións penitenciais. E segundo as normas da Igrexa, que nos acheguemos ao sacramento da penitencia e participemos, purificados dos pecados, nos Misterios Pascuais. Coa Coresma comezamos o ciclo de Pascua, que nos prepara para celebrar a Paixón, a Morte e a Resurrección do Señor e que continuará durante cincuenta días ata a Pentecostes.
Na Coresma preparámonos para renovar as promesas bautismais na noite da Vixilia de Pascua. E estamos chamados a volver a andar o que temos desandado cos nosos pecados, practicando a penitencia, que se especifica na oración, na esmola e no xaxún. Pola dificultade que entrañan estas prácticas, dise  de algo difícil que “é máis longo que unha coresma”.
 
O tempo de coresma é tempo para converternos ao Señor, celebrando dun xeito especial o sacramento da reconciliación onde, confesando ​​os nosos pecados, recibimos a absolución dos mesmos, reconciliándonos coa Igrexa e con Deus. “A coresma e a xustiza están feitas para os máis pobres”, pois os ricos non precisan da salvación e a xustiza adminístrana ao seu xeito.
 
Galería de Fotos:
]]>

IMG_7522

Concierto de Febrero en la S. I. Catedral de San Martín

SANTA IGLESIA CATEDRAL DE SAN MARTÍN

OURENSE

CONCIERTO DEL MES DE FEBRERO

8 – II – 2020

«La música no es un terreno vedado para las personas sordas. La discapacidad auditiva no tiene porqué ser impedimento para el desarrollo de actividades rutinarias o de esparcimiento y el concierto que este sábado tuvo lugar en la catedral de Ourense sirvió para demostrarlo.

Organizado por Setestrelo —la Asociación de Amigos do Castelo de Maceda— y Os do Fuelle, que contaron con la colaboración de Grupo Academia Postal, Catedral de Ourense y Pastoral do Xordo, el céntrico templo ourensano acogió un evento musical que pudieron seguir personas sordas y oyentes, algo poco frecuente.

Quienes pusieron ese granito de arena con el que se pretende romper barreras, fueron la Escolanía de la Catedral de Santiago de Compostela, un coro formado por niños y niñas de entre 9 y 17 años, la Orquestra Praeludium y el Coro Música en mis Manos. El programa incluía un repertorio de 14 temas con los que el numeroso y entregado público tuvo la oportunidad de hacer un recorrido que se inició con la música clásica de Bach y se cerró con John Lennon y Leonard Cohen. En cuatro de esas canciones todo, o gran parte del protagonismo, fue para el coro Música en mis Manos, que tradujo a la lengua de signos la letra de los temas, transmitiendo además con gran emoción el sentimiento de cada acorde. Y es que ese era el propósito del concierto, lograr que el público, todo, percibiera la intensidad de la música, aunque no la escuchara. En algunos momentos, de hecho, se hizo el silencio en la catedral y el grupo, integrado por personas sordas y oyentes y único en Galicia, interpretó las melodías. En ese momento los oyentes que estaban en el templo pudieron ponerse en la piel de quienes no lo son, y sentir lo que ellos sienten.

Y así la música, que lleva siglos sonando en la catedral de Ourense, sonó por primera vez de un modo distinto al que lo había hecho hasta ahora y para un público que pocas veces tiene la oportunidad de asistir a este tipo de eventos.

«Pretendemos propiciar a inclusión por medio da cultura, a mocidade e as distintas maneiras de vivir e sentir a música», aseguró en la presentación del concierto Francisco Nóvoa, presidente de la entidad organizadora. Porque hay otras formas de «escuchar» la música. Y de disfrutarla. Sin barreras» (La Voz de Galicia, 9 – II – 2020).

 

.

Galería de Fotos:

 
 
 
 
 
 
 
 
Galería de Fotos:
 
 
 
 
 
 
 
 
   ]]>

DSC_0006

Fin de unha época na S. I. Catedral de Ourense

Fin de unha época na Catedral de Ourense

 
Fai para corenta anos que fun destinado polo Sr. Bispo D. Ángel Temiño Sainz para a S. I. Catedral. Podo falar do de antes, do de agora e, tamén, do que supoño vai vir despois. Constato con pena que no mes de febreiro comeza para este templo catedralicio e sede episcopal unha nova época. Vostedes saben que unha das misións dos Ss. Cóengos, e non a menos importante, é a de reunirse en coro para o rezo da liturxia das hora polas mañás, con Laudes, Misa coral e hora de terza, e polas tardes co rezo das Vésperas. Intercaladas entre esas horas ían mesturándose historietas de chocolates, de merendas e de tramas eclesiásticas e non tan eclesiásticas, e de xulepes… Pero pasou o tempo, chegaron as misas polas tardes, as labores do ensino, e suprimíronse as vésperas por mor de facilitar horarios aos cóengos implicados.
Cando eu cheguei a Catedral esta era a distribución do coro e maila obrigatoriedade do rezo coral. Pero o tempo seguiu pasando, e as mañás convertéronse no tempo máis propicio para toda clase de traballos eclesiásticos e civís, e non houbo máis remedio que suprimir Laudes, Misa de Coro e hora de terza, tódolos días da semana, exceptuados os domingos e festas de gardar. E nesta camiñamos, polo menos, uns quince anos.
Agora, como Deán da Catedral, tócame dar un paso máis, ben custoso por certo. Despois de consultar co Sr. Bispo e cos compañeiros de Cabido suprímese o rezo coral na Catedral tódolos domingos e festas de gardar, exceptuando as Vixilias e os solemnes Oficios da Semana Santa. E isto, preguntaranse Vostedes, ¿a que é motivado? Moitos dos Ss. Cóengos ten ao seu cargo parroquias, comunidades relixiosas ou o deber de moverse a distintas comunidades parroquiais que non poden ser atendidas polos seus respectivos párrocos. Por outra banda, o Código de Dereito Canónico dinos que para que haxa “quorum” fan falta, a lo menos, tres cóengos. E en moitas ocasións xa non estamos nin tres porque no lo impiden os nosos cometidos. E tamén engadiría que por dignidade na celebración da Liturxia das Horas e por respecto a mesma na comunidade orante. 
Fin de una época, documentada polas escrituras, cando menos do 1.122. Xa existía daquelas o Cabido catedralicio que tiña por misión principal, ente outras, o rezo da Liturxia das Horas. ¡Queira Deus que nun futuro non moi lonxe teñan que recuperar o camiño que polo de agora imos desandando!
]]>

IMG_20200126_080840

Domingo de la Palabra de Dios. 3º del tiempo ordinario.

Carta apostólica del papa Francisco

 APERUIT ILLIS 

 
««Les abrió el entendimiento para comprender las Escrituras» (Lc 24,45). Es uno de los últimos gestos realizados por el Señor resucitado, antes de su Ascensión. Se les aparece a los discípulos mientras están reunidos, parte el pan con ellos y abre sus mentes para comprender la Sagrada Escritura. (cf. Lc 24,49)».
«La relación entre el Resucitado, la comunidad de creyentes y la Sagrada Escritura es intensamente vital para nuestra identidad. Si el Señor no nos introduce es imposible comprender en profundidad la Sagrada Escritura, pero lo contrario también es cierto: sin la Sagrada Escritura, los acontecimientos de la misión de Jesús y de su Iglesia en el mundo permanecen indescifrables. San Jerónimo escribió con verdad: «La ignorancia de las Escrituras es ignorancia de Cristo» (In Is., Prólogo: PL 24,17)».
«Dedicar concretamente un domingo del Año litúrgico a la Palabra de Dios nos permite, sobre todo, hacer que la Iglesia reviva el gesto del Resucitado que abre también para nosotros el tesoro de su Palabra para que podamos anunciar por todo el mundo esta riqueza inagotable. En este sentido, me vienen a la memoria las enseñanzas de san Efrén: «¿Quién es capaz, Señor, de penetrar con su mente una sola de tus frases? Como el sediento que bebe de la fuente, mucho más es lo que dejamos que lo que tomamos. Porque la palabra del Señor presenta muy diversos aspectos, según la diversa capacidad de los que la estudian. El Señor pintó con multiplicidad de colores su palabra, para que todo el que la estudie pueda ver en ella lo que más le plazca. Escondió en su palabra variedad de tesoros, para que cada uno de nosotros pudiera enriquecerse en cualquiera de los puntos en que concentrar su reflexión» (Comentarios sobre el Diatésaron, 1,18)».
 
]]>

20160409_181417

Oración pola Unidade dos Cristiáns

Octavario pola Unidade dos Cristiáns

 Do 18 ao 25 de xaneiro celébrase o Octavario pola Unidade dos Cristiáns. O Octavario recórdanos neste ano a necesidade que temos os cristiáns de unirnos para axudar a tantos inmigrantes que saen dos seus países de orixe e que son perseguidos pola súa fe ou polas súas ideas. Os cristiáns, que pertencemos ás diferentes nacións da Europa ca que eles soñan, non podemos pecharnos nos nosos egoísmos nin podemos ser  un antitestimonio para ese mundo, rexeitando a quen busca unha boa acollida que lle permita atopar solucións para os seus problemas. No século primeiro os habitantes de Malta “mostraron unha humanidade pouco común” con Paulo e cos seus acompañantes no naufraxio (Feit. 28, 2). Aos cristiáns que vivimos en Ourense, sexa cales sexan as siglas da nosa pertenza, isto da inmigración no Mediterráneo quedanos algo lonxe. Pero, si en Ourense non estamos unidos, teremos que preguntarnos cal podería ser o  motivo que nos levara a vencellarnos para ser testemuño de unión e boa acollida para aqueles que máilo precisan. Non estaría de máis que nos xuntaramos e falaramos uns cos outros para coñecernos, para respectarnos, para perdoarnos, para querernos e para ver que, en realidade, é máis o que nos une que o que nos serpara. Teremos que ir dando pasos nun ambietne de respecto e estima. Non esquezamos que “o camiño faise ó andar”.  ]]>

IMG_20191228_185903

Coral de Ruada. Concerto do Nadal

Concerto de Nadal da Coral de Ruada

na S. I. Catedral de San Martiño
Día 28 de decembro de 2019
A Coral de Ruada, rematando ca celebración do seu centenario con espléndidos concertos en distintos e variados escenarios, polas  prazas e basílicas máis importantes, incluída a do Vaticano, prosigue co seu concerto anual do Nadal na Catedral de Ourense e, como mandan os cánones, dentro da temática musical propia do tempo: villancicos, panxoliñas, cantos de tenrura e para durmir ao Neno. 
O papa Francisco (que neste ano tivo ocasión de recibir e saudar a Coral de Ruada), dinos nunha preciosa carta apostólica sobre os beléns (Admirabile Signum): «que no medio da escuridade do noso mundo, luce a luz do Portal para abrirnos camiños e sentido as nosas vidas». «¡Cantas veces a noite envolve as nosas vidas! Ben, mesmo neses momentos, Deus non nos deixa sós, senón que está presente para responder ás preguntas decisivas sobre o sentido da nosa existencia: Quen son eu? De onde veño? Por que nacín neste momento? Por que sufro? Por que morrerei? Para responder a estas preguntas, Deus converteuse en home. A súa proximidade trae luz onde hai escuridade e ilumina aos que atravesan a escuridade do sufrimento (cf. Lc 1,79)».
Tamén nos recorda que os montes e os vales, os ríos e as fontes de cada belén, os pastores cas súas  ovellas e vacas, convídannos a respectar este noso mundo, o noso planeta, pois é regalo de Deus e non temos outro.
¡Feliz concerto, boa audición, e cantemos «Noite de Paz…»!  
Galería de Fotos:
    ]]>