IMG-20190419-WA0015

Procesión del Santo Entierro

Por las rúas de Ourense

A procesión do Santo enterro dará comezo ás 21.00 horas, saíndo da Catedral pola rúa Lepanto, Santo Domingo, Parque de San Lázaro, rúa do paseo, Lamas Carvajal, plaza Maior, onde se enontrarán tódolos pasos da procesión, celebrando un pequeño acto de sentida contemplación, silencio reflexivo , seguidos do canto da Salve a Virxe Dolorosa. Galería de Fotos:       ]]>

DSC06407

Arde Notre Dame de París, dolor e impotencia

El Deán Presidente de la S. I. Catedral de Ourense y el Excmo. Cabildo catedralcio ante el pavoroso icendio de la catedral de París: Dolor profundo y sentimiento de impotencia ante el trágico incendio de Notre Dame de París, icono de fe y cultura de Europa. La Catedral de Ourense, con su patrono San Martín de Tours, y el Cabildo Catedralicio se solidarizan con París, con su catedral y con el Rector de Notre Dame y clero catedralicio. Al mismo tiempo hacen votos para su pronta restauración.       ]]>

20190414_114019_resized

Domingo de Ramos

Domingo de Ramos

No domingo de Ramos os fieis de todas as idades fanse presentes na gran celebración cristiá. Podemos afirmar que neste día as igrexas están cheas ata a bandeira. Ramos é o pórtico da Semana Santa ou da Semana Maior dos cristiáns. No domingo de Ramos na Paixón do Señor lembramos ao profecía de Zacarías, que describe a entrada de Xesús en Xerusalén sentado nunha burriña, e ca multitude que vai ao seu encontro para aclamalo con ramos de oliveira. A procesión de Ramos expresa de forma sensible o que foi a nosa peregrinación durante a coresma: subida con Xesús a Xerusalén para vivir tamén con el a Pascua: «recoñecido como home pola súa presenza, humillouse a si mesmo e obedeceu ata á morte e morte na cruz» A liturxia de hoxe inclúe os dous polos do misterio pascual: rexeitamento e aceptación, sombra e luz, a vida ea morte. Da alegría da procesión, pasamos á contemplación da Paixón de Cristo no evanxeo da Misa. Estes dous polos teñen a expresión máis completa e perfecta no altar da Eucaristía, que, sendo sacrificio,  é tamén banquete festivo para os fillos de Deus. Neste día a Igrexa recorda a entrada de Cristo, o Señor, en Xerusalén para consumar o misterio pascual. Por este motivo, en todas as misas hai memoria da entrada do Señor na cidade santa; esta memoria faise presente pola procesión ou entrada solemne antes da misa principal, ou pola simple entrada antes das misas restantes. A procesión das Palmas na cidade debe concentrar os fieis das parroquias dos arredores da Catedral, suprimindo as celebracións parroquiais, que coincidan co tempo da procesión, e invitando os fregueses a participar tanto na procesión coma na misa presidida polo Sr.    ]]>

20190331_190900_resized

O Diaconado Permanente en Ourense

O diaconado permanente

Por primeira vez en Ourense: Por primeira vez na historia da Igrexa de Ourense, o 31 de marzo ordénase o primeiro diácono permanente na S. I.  Catedral. Será ás 18.30. O Concilio Vaticano II restaurou o diaconado permanente, reafirmando a tripla orde do ministerio ordenado: bispos, sacerdotes e diáconos. Isto aclara que a escaseza sacerdotal non é o motivo da ordenación dos diáconos permanentes, senón que con iso a Igrexa recupera a súa plena identidade xerárquica.   Breve historia do diaconado permanente: O diaconato aparece xa no Novo Testamento e é frecuentemente citado polos pais da Igrexa e polos concilios dos primeiros séculos. A institución diaconal floreceu ata o século V; máis tarde experimentou un lento descenso, acabando por quedarse só como unha etapa intermedia para acceder ao sacerdocio. O Concilio de Trento mandou que se restaurase o diaconado permanente, pero sen accións concretas. O Concilio Vaticano II restitúeo como «o grao propio e permanente da xerarquía». E, por último, o Código de Dereito Canónico, promulgado en 1983 polo Papa Xoán Paulo II, integrou as disposicións que o Concilio Vaticano II ordenara así como as ensinanzas sobre o tema do Papa San Pablo VI. Nas diócesis españolas, as Normas prácticas para o establecemento do diaconado permanente foron aprobadas en Decreto pola Sagrada Congregación para os Sacramentos e Culto Divino con data do 29 de abril de 1978.                                                     Misión dos diáconos permanentes: O diácono exerce o servizo ao Pobo de Deus nos tres ámbitos fundamentais da misión da Igrexa: ensinar, santificar e guiar co testemuño caritativo-social. Así, o diácono está chamado a anunciar o Evanxeo e a predicar. O diácono instrúe o pobo de Deus a través da homilía, da catequese e dos distintos espazos de transmisión da Palabra. No ámbito litúrxico e sacramental, o diácono participa na acción santificadora do pobo de Deus. Así, preside a celebración dalgúns sacramentos (bautismo e matrimonio), preside os ritos exequiais e tamén a Liturxia das Horas, a oración dos fieis, e bendí ás persoas e ás cousas e, por riba de todo, axuda ao Bispo e ao sacerdote na celebracións da Eucaristía. No ámbito caritativo-social, de xeito preeminente, o diácono está chamado a ser dilixente testemuño da caridade de Cristo, que veu para servir e dar a súa vida.                           Cal será a súa misión na diocese de Ourense? Dentro das misión subliñadas e propias dos diáconos, a misión dos diáconos serán aquelas que lle encomende o Sr. Bispo: asistir ao Bispo nas celebracións, celebrar a Palabra, presidir celebracións en ausencia de sacerdotes, bautizar e asistir aos matrimonios, homilías, catequeses, coidado dos enfermos e tamén presidir as Caritas parroquiais, etc. Certamente serán de gran axuda para a Igrexa diocesana.        ]]>

20190202_183059_resized

Festa das Candeas e Xornada da Vida Consagrada

Candeas e Vida Consagrada Hoxe, día 2 de febreiro, sábado, celebramos a festa da Presentación do Señor, chamada tamén polos gregos Hypapante ou festa da manifestación de Xesucristo coma luz que alumea a tódolos pobos. En Galicia chámaselle a festa das Candeas. Co gallo de esta festa, antes da misa, bendícense as candeas e faise una gran procesión polas naves da Catedral, presidida polo Sr. Bispo, acompañado polos membros do Cabido catedralicio, polos Sacerdotes, polos Relixiosos e por todos aqueles que queiran sumarse nesta xornada festiva. ¡É a festa da luz! En consonancia co tempo, o sol empeza a vencer a tebras, chegando a poder o día ca noite, pasando do inverno a primavera; todo ilo símbolo de “Cristo luz do mundo”. Foi o papa san Xoán Paulo II quen inaugurou a Xornada Mundial das Persoas Consagradas o día 2 de febreiro do 1997. Tódalas persoas consagradas ( monxes, monxas, frades, relixiosos, relixiosas, institutos seculares, en definitiva tódalas persoas consagradas…) festexan neste día a vocación a que foron chamados por Deus e danlle gracias por formar parte do grupo dos escollidos para testemuñar a unión do ceo ca terra. O lema que escolleron para este día é “Pai noso. A vida Consagrada presenza do amor de Deus”. É dicir, cada consagrado, coa súa vida e testemuño, anuncia que Deus, noso Pai, é un Deus que nos ama entrañablemente. E, co seu Fillo Xesucristo, rezamos o Noso Pai, que tan ben expresa esa relación paterno filial.   As persoas consagradas son a alma da Igrexa que reza, contempla e vive, na humildade e dende a súa pobreza e obediencia, a súa entrega xenerosa aos más indixentes. Por desgracia son pouco coñecidas, e menos valoradas, incluso polos máis crentes. Este é un bo día para tomar conciencia de esta realidade eclesial e tamén para pedirlle ao Señor por todos eles e para pedirlle  ao Señor que moitos mozos e mozas escoiten a súa chamada para vida consagrada e respondan con xenerosidade: “aquí estou, Señor, mándame a min”.  ]]>

REtablo Reyes Magos

Solemnidad de la Epifanía del Señor

EPIFANÍA DEL SEÑOR

  A menudo tienen que venir de lejos para en­señarnos a valorar lo que tenemos cerca. Los habitantes de Belén quizás no advirtieron que la vida de aquel niño tan normal, y la de aquella familia recién llegada, era extraordinaria. Tu­vieron que llegar unos magos de Oriente para revelar cómo Dios estaba presente a su lado, en aquellos vecinos llegados desde Galilea. Entonces pudieron entender los textos de los profetas que anunciaban una luz que atraería gente de todas partes. Pese a la proximidad de esta luz, permanecían a oscuras. No lo habían descubierto. Muchas veces somos incapaces de verlo que tenemos delante. Solos, aislados, nos dejamos llevar por la rutina y la monotonía. Necesitamos la ayuda de los demás para que nos despierten y así podamos captar el sentido de lo que vivimos. En cambio, para aquellos que buscan, todo se convierte en signo, ya sea una estrella en el cielo o las palabras de los antiguos. La salvación del Dios de Jesucristo es para ellos. Debe llegar a todos los pueblos. Nadie posee la exclusividad. Todo aquel que lo busca de verdad lo puede encontrar (La misa de cada día. Claret). Día de Reyes  Hoy, Señor Jesús, es día de regalos, día de magia e ilusión para los niños, cada uno de ellos es una prueba de que estás entre nosotros. Hoy te adoramos a ti como al Niño que merece los mejores regalos. ¿Qué oro, qué incienso y qué mirra te puedo ofrecer? En este día de Reyes, el oro de mis bolsillos es para ti en la persona de los pobres. Te ofrezco también el incienso de mi oración, ya que eres tú mi Dios y Señor. Y te doy la mirra de mis esfuerzos y sufrimientos pues sudor y lágrimas son regalo de amor verdadero. Pero ningún regalo ni ofrenda que yo te dé puede compararse con lo que tú haces, tú mismo te entregas por nosotros. Por eso te acogemos con alegría, vamos hacia ti como la estrella, con premura, y queremos anunciarte y llevarte a todos los que veamos (Alborada no día do Señor. P. Fátima). Galería de Fotos:      ]]>

DSC02586

Encuentro de los niños con el Sr. Obispo en la S. I. Catedral

  Bendición de la imagen del Nino Jesús

 El Sr. Obispo celebra la Eucaristía en la Catedral para los niños del Catecismo. Siempre en el tercer domingo de Adviento. Los niños del catecismo de Ourense ciudad y de algunas villas se acercan a la Catedral, acompañados de su catequistas y también de sus padres para bendecir la imagen del Niño Jesús que va a presidir los belenes de los distintos hogares cristianos. El encuentro resulta emotivo y ayuda a comprender a los más pequeños lo importante que resulta hacer el belén en las casas, participando todos los miembros, padres madres, abuelos, abuelas, pequeños y pequeñas. Todos deben participar en la construcción de cada uno de los belenes.  

Concédeme, Señor

Estamos, Señor en adviento preparándonos para la Navidad.

Concédeme, Señor, el don de la ALEGRÍA,

la alegría de hacer felices a los demás,

la alegría de tenerte como amigo y salvador,

la alegría de sonreírte a ti pase lo que pase.

Concédeme, Señor, el don de tu LUZ,

que descargue cada día la luz de tu Palabra,

que tú me lleves de la mano superando las oscuridades,

que tú seas la luz de mi vida.

Concédeme, Señor, el don de COMPARTIR,

compartir mis cosas, lo que tengo,

compartir mi sonrisa y mi vida,

compartir para ser feliz.

Sé tú mi alegría, mi luz, mi regalo… Sé tú mi música, Señor. (Alborada no día do Señor, P. de Fátima).

Galería de Fotos: ]]>

20181111_113718_resized

Solemnidad de San Martín de Tours

SAN MARTIÑO DE TOURS

Día 11 de noviembre

Facer memoria da historia sagrada da nosa Igrexa é xusto e necesario para non deixarnos asoballar por tantas acusacións como se nos fan de pecado e de falta de testemuño cristián.  Temos que tomar exemplo dos nosos santos, que viviron a virtude tantas veces en grado heroico, e sempre en ben dos máis pobres e desfavorecidos. Existe unha narración de Gregorio de Tours (538-673), que ven a dicir que a conversión dos suevos en Ourense debeuse a que San Martiño de Tours curou milagrosamente ao fillo do rei suevo Carriarico e, en pago da curación, nomeouno patrón tanto da Catedral coma da Diocese. O certo é que, cando nace Martiño de Tours, no 317, aquí en Ourense viviamos no período dos suevos  (últimos de século IV ata os primeiros o século VI). E non chegará a nosa terra a fama da súa santidade ata que outro Martiño, neste caso San Martiño de Dumio, nos dera a coñecer ao santo taumaturgo da Pannonia en Hungría. Ambolos dous eran paisano, anque este era dous séculos posterior. Dende a curación milagrosa do fillo do rei  Carriarico tódolos ourensáns convertéronse de aquela  a verdadeira fe cristiá. E tamén dende aquela, cada ano os ourensáns somos fieis a celebración da festa do noso Patrón Martiño. Cando a Igrexa diocesana está a celebrar o Sínodo na procura de unha nova evanxelización para a nosa terra, non podemos menos de ollar ao pasado e aprender de San Martiño, evanxelizador das terras galas, sen esquecer ao outro San Martiño de Braga, que foi quen de evanxelizarnos aos galegos.
 “Martiño, eu son Xesús, a quen ti lle deches a metade da túa capa para que non pasara frío”. A imaxe de Martiño, compartindo a capa co pobre mendigo, convértese para todos nós en icono de misericordia e en modelo a imitar para tódolos pastores da Igrexa. Traballou arreo pola evanxelización das terras de Tours; congregou aos pobos en parroquias; creou comunidades para acoller aos sacerdotes, que residirían en mosteiros, co gallo de asegurarlles unha constante formación permanente con un clima axeitado para  oración e a contemplación; e logo íaos enviando a cada unha das zonas segundo as súas necesidades e posibilidades.
Galería de fotos:
 ]]>

IMG-20180817-WA0000

Jóvenes del Camino Neocatecumenal visitan la Catedral de Ourense

Visita jóvenes del Camino Neocatecumenal 2018 a la S. I. Catedral

Oración ante el Santo Cristo

Un grupo de jóvenes del Camino Neocatecumenal, alrededor de 100,  vistan hoy la Catedral de Ourense. Quieren conocerla, quieren saber de la devoción de los orensanos al Santo Cristo, a las distintas advocaciones marianas de la Catedral Basílica y también a los santos, que en este templo vienen a resumir la devoción de todo el pueblo orensano. Responsable: El Presbítero Pedro Najas (presbítero). Son de las parroquias de: parroquia san José obrero de Cieza, Murcia y  parroquia san Antón de Cartagena

GALERÍA DE FOTOS:

 ]]>